Op dit moment kent Nederland vier vormen van lijkbezorging: begraven, cremeren, het zeemansgraf en het lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap. Het ziet ernaar uit dat Alkalische hydrolyse, ook wel bekend als resomeren, daar straks als nieuwe vorm aan wordt toegevoegd. Maar wat gebeurt er nu precies, bij resomeren?
Wat is resomeren?
Bij deze techniek lost het lichaam van een overledene op in een verwarmde vloeistof waaraan kaliumhydroxide is toegevoegd, dit gebeurt in een afgesloten vloeistoftank bij een temperatuur van 180 °C, en onder verhoogde druk. Het proces neemt zo’n drie uur in beslag (ongeveer twee keer zo lang als een crematie). De vloeistof die wordt afgevoerd is lichtbruin, stroperig, sterk basisch en steriel. Na neutralisatie met zuur kan het door het riool worden gespoeld, maar misschien nog beter en mooier, het kan ook hergebruikt worden, bijvoorbeeld als bodemverbeteraar.
Wat verder overblijft is het zacht geworden skelet. De botten worden gedroogd en vermalen tot een wit poeder, vergelijkbaar met de asresten na een crematie. Behalve de beenderen blijven ook andere niet-oplosbare bestanddelen over, zoals protheses van titanium, gouden tandvullingen en pacemakers.
De verwachting is dat de wet in de loop van 2022 zodanig wordt aangepast dat resomeren wordt toegestaan. Maar of en wanneer het in de regio Twente en Salland wordt aangeboden, dat moeten we afwachten.
Een duurzame keus
Resomeren is milieuvriendelijker dan begraven omdat begraven veel ruimte inneemt en grafstenen, meestal gemaakt van Aziatisch natuursteen, een flinke footprint hebben. Vergeleken met cremeren wordt er bij resomeren minder energie verbruikt en minder afvalgassen en CO2 uitgestoten. De milieuwinst zit hem ook in het besparen van een kist en grafsteen. Onomstreden is de milieuwinst niet. Over de productie van kaliumhydroxide en het afvoeren van de restvloeistof is het laatste woord nog niet gezegd. Begraafplaatsen kunnen een positieve bijdrage leveren aan natuur en biodiversiteit. Soms zijn ze de groene longen van een stad. En kisten en grafmonumenten zijn ook bij begraven en cremeren strikt genomen niet noodzakelijk.
Voor dit artikel hebben we gebruik gemaakt van de informatie op de websites van de BGNU en de Rijksoverheid. Hier is ook meer informatie te vinden over resomeren.
