Ik wil u even mee terug nemen naar het jaar 2012. Uitvaartcentrum Enschede opende op 30 mei van dat jaar voor het eerst haar deuren. Destijds gerealiseerd met de gedachte dat er altijd genoeg ruimte moet zijn, voor welk afscheid dan ook. Nu – ruim13 jaar later – draaien we dat principe om.
Corona en de ramp met MH17 toonden heel mooi dat we als samenleving samen kunnen én ook willen rouwen. De behoefte om elkaar op te zoeken en aan te raken was lange tijd niet zo groot. En weet u wat het bijzondere is? Sindsdien zijn de afscheidsceremonies kleiner geworden en de condoleances juist drukker.
Golfbewegingen zijn van alle tijden, maar deze ontwikkelingen zetten ons wel aan het denken. Is ‘groot genoeg zijn’ wel altijd goed of het enige uitgangspunt voor een afscheid? De reis die nabestaanden afleggen hebben we met die vraag in onze gedachte nader onderzocht. De bevindingen leerden ons dat genoeg ruimte of capaciteit, niet per definitie de wens hoeft te zijn van wat nabestaanden willen of verwachten rondom een afscheid. En dan bedoel ik niet alleen de capaciteit in vierkante meters, maar ook juist de beleving die we ervaren bij een afscheid. Die ervaring kan en mag ook groots voelen als je het kleiner maakt.
Doordat we meer van buiten naar binnen konden kijken, zijn we op een andere manier naar ons uitvaartcentrum gaan kijken. Niet naar wat groter of kleiner moet, maar ruimte maken voor alles wat daartussen zit. Na een flinke verbouwing openden we recent – letterlijk – de deuren naar díe nieuwe benadering.
De plek van opbaring, het afscheid, de condoleances. Dat zijn nu momenten die nabestaanden nog persoonlijker en naar eigen wens kunnen inrichten. Hoe bijzonder is het dat je je dierbare kunt verzorgen in een ruimte die niet steriel, maar volledig is aangekleed? Extra trots ben ik op de tweede aula die we realiseerden. Zo kunnen wij meer en hebben nabestaanden nog meer ruimte om iets toe te voegen. Tijdens het officiële moment bij de heropening op 4 oktober maakten we de nieuwe namen bekend van deze afscheidsruimtes. De grote aula heeft de naam Aula De Berk meegekregen en de kleine aula de naam Aula De Linde. Beide bomen hebben een mooie, passende en symbolische betekenis. De berk wordt door zijn lichte bast en sierlijke verschijning vaak ervaren als een zachte, toegankelijke boom die een brug slaat tussen aarde en hemel. De lindeboom staat voor verbondenheid en bescherming.
In een stad als Enschede is het belangrijk dat er een plek is waar inwoners op een persoonlijke en vertrouwde manier afscheid kunnen nemen van hun dierbaren. Niet iedereen heeft de mogelijkheid om de overleden naaste thuis op te baren. Zonder een voorziening, zoals Uitvaartcentrum Enschede, zou de overleden naaste maar zo op een onpersoonlijke plek, of zelfs buiten Enschede, opgebaard moeten worden. Met ons uitvaartcentrum bieden we inwoners een warme, toegankelijke plek dichtbij huis, waar herinneringen en troost samenkomen.
Met de verbouwing van ons uitvaartcentrum hebben we echt iets neergezet voor morgen en daarna. Een noodzakelijke investering? Absoluut. Ik moet daarbij terugdenken aan de bouw van het MST in 2012 en de verbazing die er was rondom deze investering. Maar als we zien wat er nu staat en wat het betekent, dan mogen we bijzonder trots zijn als regio. Want wat belangrijk is in het leven, kan niet stil blijven staan. En dat geldt net zo goed voor ziek zijn als voor overlijden. Beiden zijn een wezenlijk onderdeel van het leven die niet alleen onze aandacht verdienen, maar ook ontwikkeling nodig hebben om de waarde ervan vast te houden.
Als ISO-gecertificeerd uitvaartcentrum, Keurmerkhouder en GreenLeave-initiatiefnemer hebben we bovendien de verantwoordelijkheid om vanuit ruimdenkendheid over die horizon heen te kijken. Naast de diverse stappen in automatisering en verduurzaming die we hebben gezet de afgelopen jaren, hebben we met de modernisering ‘Vertrouwd Dichtbij’ nog meer verankerd in ons DNA. En met gepaste trots kan ik namens al onze collega’s zeggen: we zijn dichterbij dan ooit.
Met het openen van dit nieuwe hoofdstuk, verleggen we ook weer een steen in de rivier die meedeint met de stroming van het leven. Een metafoor van ons logo, waar we, zoals u weet, ons al enige tijd mee verbonden voelen en die nu ook veelvuldig terugkomt in het interieur. Wat je ook doet: het water blijft toch wel stromen, maar met deze verlegde steen misschien wel vloeiender dan ooit. Een afscheid kunnen we immers maar één keer goed doen…
