Pedro Swier: 35 jaar uitvaartexpertise bij 150-jarig Vredehof
Interview december 2019.
Waar mensen rouwen, past een respectvolle houding en aandacht voor het persoonlijke verdriet. Na 35 jaar in het vak, weet Pedro Swier als geen ander wat de impact van de dood voor nabestaanden is en welke positie een uitvaartbegeleider daarin neemt. Een portret van een man die zijn sporen in het vak ruimschoots heeft verdiend.
Sinds april van het afgelopen jaar is Pedro Swier algemeen directeur van Vredehof. Een onderneming in de uitvaartbranche die dit jaar haar 150-jarig bestaan mag vieren. Terugkijkend op het afgelopen jaar, stelt Pedro Swier dat het hem goed is bevallen. “In feite oefen ik nog steeds hetzelfde vak uit: het verzorgen van uitvaarten voor mensen die een dierbare hebben verloren. Ik heb er alleen een andere rol bij gekregen: zorgen voor een steady bedrijfsvoering, zodat we deze uitvaarten ook in de toekomst op respectvolle wijze kunnen blijven doen.” En dat lukt hem aardig: “Vredehof staat er goed voor, wij spelen een belangrijke rol in de uitvaartbranche en delen graag kennis en expertise met vakgenoten. Ik ben echt iemand die het samen met het team doet. Ik sta graag tussen de mensen en ben wat minder het type van bestuurder. Ik ben op mijn best als ik zie dat het team op respectvolle wijze met elkaar samenwerkt om een afscheid zo goed mogelijk vorm te geven. Het is geweldig dat wij dit jaar het 150-jarig bestaan van Vredehof mogen vieren. Dat jubileum vieren we dan ook echt samen, alle activiteiten worden door de medewerkers bedacht en vorm gegeven, of dat nu activiteiten voor de samenleving zijn of een jubileumfeest voor onszelf.” Swier geeft aan dat er door het hele jaar verschillende activiteiten worden georganiseerd. Denk bijvoorbeeld aan lezingen, maar ook aan maatschappelijke activiteiten.
Identificeren bij de MH17
Pedro Swier is geen onbekende in de regio, en zeker niet in het vak. Inmiddels is hij 35 jaar werkzaam in de uitvaartbranche en werkt hij al een kwart eeuw bij Vredehof. Door de jaren heen heeft de samenleving hem leren kennen als iemand die dicht bij de mensen staat, maar ook als een professional die zijn expertise graag bij complexe zaken inzet. Een mooi voorbeeld van deze expertise-inzet is zijn bijdrage aan de identificaties van de MH17-slachtoffers. “Het is toch wel een heel bijzondere gebeurtenis in mijn professionele leven geweest”, vertelt Swier. “Als lid van het Landelijk Team Forensische Opsporing (onderdeel van het KLPD) was ik betrokken bij de identificatie van de slachtoffers van de ramp met de Boeing 777 van Malaysia Airlines, die op 17 juli in de Oekraïne neerstortte. Lichamelijke resten in al haar vormen zijn door mijn handen gegaan. Hoewel nabestaanden hun dierbare vaak niet meer als zodanig konden herkennen, is ons werk toch van onschatbare waarde geweest. Wij hebben door technische werkzaamheden stoffelijke resten weer een naam gegeven. Alleen dat al is voor nabestaanden een zaak van grote waarde. Dat ze iets tastbaars overhouden aan een ramp die zo ontzettend zinloos is geweest.”
Vierde generatie
Ook de tsunami in Thailand, jaren daarvoor, heeft impact op hem gehad. Als lid van het LTFO heeft hij 7 weken geholpen bij het identificeren van slachtoffers. Het heeft niet alleen indruk op hem gemaakt als professional, maar zeker ook als persoon. “Het is onvoorstelbaar wat een natuurramp aan de andere kant van de wereld kan veroorzaken. En wat voor impact dat dan heeft op zo’n klein land als de onze.”
Pedro Swier begon met het uitvoeren van werkzaamheden voor het LTFO na de vreselijke gebeurtenis op zaterdag 13 mei 2000 in Enschede, de vuurwerkramp. Hij was in de nasleep van de ramp verantwoordelijk voor de coördinatie van de slachtoffers. Door zijn inzet was een rol in het Landelijk Team Forensische Opsporing een logisch vervolg. Een stap die hem nog altijd goed bevalt: “Dit soort gebeurtenissen zijn als professional bijzonder om mee te maken. Ten tijde van de identificatiewerkzaamheden ben je echt met je vak bezig. Ik kan me dan afsluiten voor de gruwelijkheden rondom zo’n gebeurtenis. Het verbaast me zelf ook nog wel eens dat ik dat zo goed kan. Het heeft waarschijnlijk te maken met het gezin waarin ik ben opgegroeid. Ik ben inmiddels generatie nummer 4 die in de uitvaartbranche werkzaam is. Mijn overgrootvader werkte op het kerkhof en mijn vader hielp ik al vroeg met het afleggen van lichamen en de opbaring daarvan. Ik ken eigenlijk niet anders, als ik met mijn vak bezig ben, kom ik tot rust en vind ik daar voldoening in. Ook al ben ik best een ‘druk baasje’, tijdens mijn werk kan ik er volledig zijn voor mijn omgeving, of dat nu nabestaanden, zakelijke relaties of mijn eigen medewerkers zijn. En natuurlijk niet te vergeten mijn eigen gezin, die ook altijd meeleven met al mijn werkzaamheden.”
Kennisdeling in de branche
Na 35 jaar in het vak en 25 jaar dienstverband bij Vredehof kun je wel stellen dat Pedro Swier de weg in de uitvaartbranche goed kent. Het is dan ook bijna vanzelfsprekend dat hij nu aan het hoofd staat van het 150-jarig Vredehof. Naast het werk voor het Landelijk Team Forensische Opsporing, vindt hij het belangrijk dat de kennis binnen Vredehof gedeeld wordt met anderen. “Daar worden we allemaal beter van en dat heeft weer als resultaat dat we de nabestaanden optimaal van dienst kunnen zijn. Binnen Vredehof, en ook in de branche en in de keten, doen we het niet alleen. Met elkaar zorgen we voor het meest optimale resultaat. Zo delen we onze expertise graag met onze partners in de keten, bijvoorbeeld over duurzaamheid (zoals GreenLeave), mortuariumbeheer en ‘online doodgaan’. Maar ook zaken als de nieuwe privacywetgeving en etiquette zijn zaken waar wij graag over vertellen. Daarnaast halen we ook experts naar ons toe, zodat we weer van hen kunnen leren. Kortom, het blijft een wisselwerking tussen verschillende expertises. Daarnaast proberen we ook altijd op het maatschappelijk vlak ons steentje bij te dragen, bijvoorbeeld door sponsoring van activiteiten van het Rode Kruis, de MS Vereniging Twente en natuurlijk door donaties vanuit het Donatiefonds van Vredehof. Afgelopen jaar hebben wij vanuit het Donatiefonds aan hospices in ons werkgebied het unieke troostpakket ‘De Moppies’ aangeboden. Dat vind ik ook zo mooi aan de uitvaartbranche: het is heel divers, maar de menselijke maat blijft altijd voorop staan. Respectvol omgaan voor wie je werkt, elke dag weer. Want één ding is zeker: met een uitvaart heb je maar 1 kans om het goed te doen. En dus doen we elke dag ons uiterste best om nabestaanden dat respectvolle afscheid te geven waar ze recht op hebben.”
